En weer een week op proefverlof

Onze verhalen leggen we maar weer vast, ten eerste om het thuisfront op de hoogte te stellen en als we terugkomen en de vraag krijgen: ''vertel is wat jullie hebben beleefd?'' We dan gewoon naar de blog kunnen refereren. Tevens doet Korsakov ook zijn intreden hier, dus is het voor ons ook een soort geheugensteuntje.

We rammen deze blog er even in (is inderdaad erg kort na de andere) omdat we de Garden route gaan doen (daarover straks meer, want dat ging natuurlijk geheel zonder slag of stoot, Jim is eigenlijk de enige stoot in dit gezelschap maar dat terzijde...).

Een korte samenvatting van de afgelopen week:

kort, leuk en gezellig.

En vorig weekend, oja dan ben ik wel iets langer van stof. Er is al een en ander gelekt (en dan bedoel in niet in de onderbroekjes, maar de foto's op FB). Ik zal het weekend met schriftelijke commentaar voorzien. We begonnen ons weekend in Stellenbosch, het gemoedelijke dorpje dat een aantal studenten huisvestigt. Het schijnt ook zo te zijn dat er wat flessen wijn uit dat gebied gerold komen, maar dat is langs ons heen gegaan.
We begonnen met eten bij een leuke Italiaanse eetgelegenheid. Het leek net of je in Italië kwam, alleen dan wel in de achterbuurt van Napels waar de maffia hoogtij dagen viert en de ratten nog geen eens van de straat vreten omdat het zo smerig is. Ongelofelijk hoe kan je een tent zo maken. Uit pure angst en wanhoop heb ik maar een flesje rood soldaat gemaakt, zodat de alcohol dan de bacteriën zou doden. Desperate times call for desperate measures... Nou na de Italiaanse Mussolinischotel te hebben overleefd, hebben we ons gewaagd aan het nachtleven in Stellenbosch (wat God zij dank tot 2 uur duurde). In mijn hele leven heb ik nog nooit zo een samenkomst van verzuurde, arrogante, asociale, hypocriete, vervelende, vieze, vuile, sekretende, satanistisch teringwijven gezien (en ja we hebben weleens in de spiegel gekeken...). My god, what's with the attitude bitch! Dus met een enorme geile bloedgang uit dat Stellenbosch (enig dopje trouwens).
De volgende dag hadden we besloten een wijntour te doen. Aangezien we te laat waren, het halsoverkop besloten hadden, (kortom, goed voorbereid dus) konden we op de eerste wijnboerderij (Simonsig) ontbijten met een lekker glaasje Champagne! Daarna nog 3 wijntjes (gewoon mooie volle glazen, niet van dat krenterige proeflaagje) en de toon was gezet voor de rest van de dag. Onze reisleider Piri-Piri of Tiki-Tiki ('em naar achter) was ook van het motto: verspilling is killing. Dus gewoon opzuipen die handel en niet semi-interessant weer uitspugen.
De tour was enig, we leken alleen net een stel Japanners in die bus. In een nieuw olympisch record, 4 wijnhuizen gezien en lunch binnen 4 uur. Wijnproeven werd bij sommigen een ordinaire zuippartij (niet iedereen kan drinken stijlvol houden).

We sloten de dag af om ergens in een guesthouse te slapen (na een zweftocht tussen 2 dorpjes, ow wat was dat ook weer een vreselijk toneelstuk). We eindigden bij Gerry en Henriette. Al snel nam Gerry (eind 70) het hoogste woord. Gelukkig greep Henriette in door van beneden keihard te schreeuwen: 'He Gerry shut up, nobody is interested in your stories! Gerry is sinds dien niet meer gesignaleerd. Oja hij stootte ook z'n harses nog ff, dat was wel grappig. Daarna was die echt ''out'' (of the picture)

Om het weekend af te sluiten hebben we een rondje gereden langs de kustlijn en zijn we geëindigd bij Spier (tot onze verbazing een wijnhuis, dat zagen we pas toen we binnen waren.) Daar hebben we een wijnproeverij gedaan (hele goeie!) en daarna segway tour. Deze volgorde was ook erg handig. Al winden latend, komt door het ontspannende gevoel in (kring)Spier en met slappe lach strompelde we naar de Segways... Een goede indruk is weer achtergelaten in wijnheuvels (schade Segway: 1 kleine omleiding, maar Femke zag geld liggen tussen de wijnranken zei ze, dus dat telt eigenlijk niet dan). Een heerlijke natuurlijk gevoel op die Segway, lekker tegen die staaf aan duwen om vooruit te komen.

Om het welbewogen weekend af te sluiten, zijn we wezen eten bij Marco Place (Afrikaans eten en muziek). Dat werd bijna Jim's dood. Het eten niet eens, maar er stond een Afrikaanse band te dansen en die moesten uitgedaagd worden (alleen na eten, het feit dat er nog een beetje bloed zat in mijn alcohol en het feit dat ik het hele weekend the Nanny heb gespeelt, brak me uiteindelijk op...)

Stage was ook te zwaar. De dokter zei: 'Met dit weer is het niet verstandig om te werken, u kunt beter relaxen op de boulevard en rustig lunchen. U leidt namelijk aan Geenzinnus In Kinderritus.'' Algehele rust gehouden en elke pil opgevroten die in dat aftandse kraakpand te vinden was. De mogelijkheid is dus aanwezig dat een paar dames zwanger kunnen worden, maar ik heb de komende paar maanden in ieder geval geen last van ongesteldheid (ja dat kan, je noemt dat dan MANstruatie).

Verhaal is alweer veel te lang, dus ik haak af. Kapitein Haak af,
De garden route met voorspel (en die was leuk...) volgt in de volgende adembenemende blog.

Groet
Dubbele doei,
Dikke dag,
Ga je hangen!!